Nieuwjaarstoespraak Eva De Bleeker
Beste liberale vrienden,
Eerst en vooral wens ik jullie, jullie dierbaren en familie een gezond 2025 vol liefde, geluk en voorspoed. Voordat we vooruitblikken op het komende jaar en de toekomst, wil ik eerst even stilstaan bij het afgelopen jaar.
En we moeten er geen doekjes omwinden, 2024 was voor ons geen makkelijk jaar. De nationale verkiezingen in juni waren geen succes. Het was een duidelijk signaal van de kiezer. Een signaal dat het anders moet. Een wake-up call. Tegelijkertijd biedt die uitslag een kans om te herbronnen en een duidelijke streep onder het verleden te trekken.
Die kans hebben we met beide handen gegrepen.
Bij de lokale verkiezingen in oktober hebben we een goed resultaat behaald.
De liberalen spelen een sleutelrol in het bestuur van meer dan 130 gemeenten, met meer dan 50 burgemeesters aan het roer.
En daarom vraag ik een hartelijk applaus voor al onze lokale mandatarissen, gemeenteraadsleden, schepenen en burgemeesters.
Want dankzij hun harde werk, hun liberalisme dat dicht bij de mensen staat, heeft 2024 toch een mooi blauw randje gekregen.
Maar ook nationaal zitten we niet stil. Vanaf dag één als voorzitter, ben ik gaan praten met al onze leden.
Niet vanuit een ivoren toren in Brussel, maar in onze afdelingen, met onze mensen, om te luisteren naar onze basis.
Om te luisteren naar jullie ideeën en plannen voor de toekomst van onze liberale partij.
Die gesprekken geven mij enorm veel energie en hoop.
Omdat de kracht van onze liberale principes voor niemand ter discussie staat.
Onze kernwaarde - strijden voor vrijheid en voor vrije mensen - staat als een huis.
Sterker nog, de relevantie van onze liberale vrijheidsideologie groeit met de dag.
Overal ter wereld, ook bij ons in Europa, snakken mensen naar een vrijer leven.
Een leven waarin ze kunnen werken en verdienen, zonder dat de helft van hun inkomen opgaat aan belastingen.
Een leven waarin ze de ruimte krijgen om te ondernemen, te sparen en iets op te bouwen, zonder zich vast te rijden in allerlei regels, administratie en bureaucratie.
Met een overheid die hen vertrouwt, in plaats van controleert.
Want laten we eerlijk zijn: mensen voelen dat er zware tijden op ons aankomen, dat hun kinderen, minder kansen zullen krijgen dan zijzelf hadden en dat onze welvaart onder druk komt te staan.
En waarom staat die welvaart onder zo’n grote druk?
Omdat er te weinig vrijheid is om te groeien, om iets op te bouwen.
Omdat onze overheden teveel geld uitgeven.
Omdat ze inefficiënt zijn, of zich bezighouden met zaken die helemaal geen kerntaak zijn.
En die spilziekte, die moet gefinancierd worden, door steeds méér en hogere belastingen. Wat zorgt voor een enorme druk op onze burgers en op onze bedrijven.
En als klap op de vuurpijl creëert datzelfde staatsapparaat een enorme berg aan regels, met trage en onzekere vergunningsprocedures. Waardoor, als je wil groeien met je onderneming, je plannen worden afgeremd, je geplande investeringen botsen op een muur van regeltjes en bureaucratie.
Die combinatie van zware lasten en bergen aan regels, hangt als een molensteen om onze economie. Rond de nek van onze ondernemers en bedrijven.
En het resultaat daarvan wordt elke dag duidelijker.
Kijk naar de recentste donkerrode cijfers uit onze industrie en KMO’s.
Vorig jaar gingen meer dan 11.500 ondernemingen over kop, gingen 27.000 jobs verloren, herstructureringen zoals bij Audi niet eens meegerekend.
Liberale vrienden,
Ik maak mij zorgen als ik hoor dat Conner Rousseau beweert dat hij aan de onderhandelingstafel zit om de “gewone mens” te beschermen.
Want wie is die gewone mens dan?
De gewone mens, beste vrienden, dat is voor mij iemand die hard werkt. Hard werkt, om goed te kunnen leven.
Dat is die man of vrouw die s ’ochtends vroeg opstaat om zijn zaak draaiende te houden en op zondag doorwerkt om zijn administratie op orde te krijgen.
Dat is de onthaalouder die ervoor zorgt dat jonge ouders, met een gerust hart hun kinderen in de opvang afzetten zodat zij kunnen gaan werken.
Dat zijn al die mensen die werken, en sparen omdat ze hun kinderen en kleinkinderen een goede start in het leven willen geven, met meer mogelijkheden om hogerop te geraken.
Dat zijn die mannen en vrouwen die terecht willen genieten van hun pensioen en van wat ze bijeen hebben gespaard.
Dàt, beste vrienden, dat zijn de gewone mensen in Vlaanderen.
En die mensen, die burgers die onze samenleving dragen die vinden het niet meer dan normaal dat je niet eeuwig een werkloosheidsuitkering kan trekken.
En dat er in een land met een overheidsbeslag van meer dan 50%, geen nieuwe belastingen bij mogen komen. Die weten dat de overheid moet stoppen met geld te spenderen aan zaken die geen kerntaken zijn.
Want dat het uiteindelijk toch weer de werkende, sparende en ondernemende Vlaming is die opdraait voor de ongedekte frigocheques van de Vlaamse regering.
Zij willen dat wie niet werkt, sneller geactiveerd wordt.
Zij willen dat profitariaat aangepakt wordt.
Zij willen een kleinere overheid die hun belastinggeld goed besteedt.
Met minder verspilling, minder regels, minder bemoeienis.
Zij willen kunnen genieten van de vruchten van hun harde werk, en kunnen rekenen op een overheid, wanneer tegenslag op hun pad komt.
Zij willen kunnen groeien en bouwen aan hun toekomst.
In alle vrijheid, zonder bemoeienis.
Beste vrienden,
Dan moet ik vandaag toch één ding vaststellen en dat is dat het net die ‘gewone mensen’ zijn, de schouders van onze samenleving, die Conner Rousseau nog extra wil gaan belasten.
Terwijl de Vlaamse grondstroom blauwer kleurt dan ooit.
De gewone Vlaming, die wil de vrijheid om iets voor zichzelf en voor 6 toekomstige generaties op te bouwen en die wil niet nog meer belastingen betalen.
Wij liberalen,
wij verzetten ons tegen elke nieuwe belasting, daarom zijn wij liberalen nodig.
Op Vlaams niveau hebben we sinds kort een nieuwe regering van N-VA en socialisten die méér uitgeeft dan kan én de belastingen verhoogt voor iedereen die werkt, spaart en onderneemt.
En die, zelfs mét nieuwe belastingen, haar begroting volledig laat ontsporen. Een regering die nul komma nul ambitie toont om de regellast te verlagen.
Een regering die niets doet aan de Vlaamse subsidieziekte, een regering die noch een strategie noch plannen heeft om onze industrie een nieuw élan te geven.
Terwijl op federaal niveau, diezelfde partijen al 7 maanden in cirkels draaien, zonder de moedige beslissingen te nemen die nodig zijn om de dringende uitdagingen van ons land aan te pakken.
Neen, het enige wat tot nu toe naar buiten komt, is wat ze niet zullen doen en welke nieuwe belastingen ze wel willen invoeren, op spaarboekjes, op aandelen, op verhuur, op succes, op durf en op ondernemerschap.
Terwijl, wat ons land nodig heeft, wat onze bedrijven nodig hebben, en wat onze mensen nodig hebben, om er voor te zorgen dat iedereen er op vooruit gaat.
Dat is: een écht centrum-rechts hervormingsbeleid om ons land weerbaarder, onze economie slagkrachtig en onze samenleving welvarender te maken.
Mét een lagere energiefactuur en een significante verlaging van de lasten op arbeid want die zijn cruciaal voor de concurrentiekracht van onze bedrijven en voor de welvaartsgroei. Mét een grondige hervorming van de arbeidsmarkt: mensen die hun baan verliezen, moet sneller terugkeren naar de arbeidsmarkt, en werken moet altijd meer lonen dan niet werken.
Mét een moedige pensioenhervorming zodat de pensioenen in de toekomst betaalbaar blijven.
En vooral, zonder nieuwe en hogere belastingen voor wie werkt en onderneemt.
Want wie werkt, moet meer overhouden en wie succes boekt moet beloond worden, in plaats van belast. Met elke maand onderhandelen, is het ambitieniveau gedaald. Tot ver onder wat ons land nodig heeft.
De supernota, die aanvankelijk veelbelovend leek, is na talloze ruzies rond de Arizona-tafel uitgehold tot een linkse belastingbrief, vol met non-hervormingen, met meer stilstand dan vooruitgang.
Liberale vrienden,
Het zal dus aan ons zijn, aan ons liberalen, om op te komen voor wie werkt, spaart en onderneemt.
Het zal aan de liberalen zijn om de stem te zijn van de burgers die luid en duidelijk roepen om meer vrijheid. Daar ligt onze opdracht voor de komende jaren.
Om daarin te slagen, om dat geloofwaardig te kunnen doen, zullen we onze partij fundamenteel vernieuwen en verbouwen.
Meer zelfs, we gaan een nieuwe liberale partij stichten.
Met dezelfde liberale principes, maar wel met een nieuw liberaal verhaal.
Een verhaal waarin onze kernwaarden terug centraal staan.
De tijd van het eeuwige compromis, die laten we achter ons.
De tijd voor een principiële, beginselvaste liberale partij, is aangebroken.
Tijd voor liberalen die op hun strepen staan, die vasthouden aan hun principes en de wil van de burgers consequent verdedigen.
Hoe gaan we die nieuwe liberale partij opbouwen?
Niet vanuit de Wetstraat, wel, samen met jullie, onze basis, onze leden.
Met onze ondernemers, mensen uit onze industrie, mensen vanop het veld.
Eerst focussen we op de inhoud. In de komende maanden volgen er tal van rondetafels, studiedagen en werkgroepen waar we onze standpunten zullen aanscherpen.
Tegelijkertijd maken we werk van een efficiënte ondersteuning van onze lokale afdelingen.
Al dat voorbereidende werk, dat we samen met jullie opbouwen, zal tijdens het weekend van 12, 13 en 14 september aan al onze leden gepresenteerd worden, op een nieuw liberaal stichtingscongres. Precies één jaar nadat we onze campagne „Het nieuw liberaal verhaal begint lokaal” hebben gelanceerd.
Liberale vrienden,
Hier staat een hoopvolle voorzitter.
Uit al de gesprekken die ik de voorbije weken en maanden heb gevoerd, zowel binnen als buiten onze beweging, blijkt één ding overduidelijk: ons land heeft nood aan een sterke liberale partij.
Er liggen enorme kansen voor ons.
Het is aan mij als jullie voorzitter, maar eigenlijk aan ons allemaal samen, om die kans te grijpen.
Aan ons om terug te grijpen naar onze basisprincipes.
Aan ons om te bouwen aan een nieuwe en geloofwaardige partij.
Aan ons om de Vlaamse vrijheidsstrijders te zijn. We doen dat samen.
Samen met jullie.
Want de toekomst is blauw. De toekomst is liberaal.