‘Sterkste schouders’ draaien op voor defensie factuur

Vanmorgen ging fractieleidster Alexia Bertrand in De Ochtend op Radio 1 in debat met Oskar Seuntjens (Vooruit) over het Paasakkoord. Seuntjens maakte duidelijk dat  er nieuwe belastingen aankomen om de extra uitgaven in defensie te kunnen betalen. “De regering wijst nog maar eens naar de zogezegd sterkste schouders die  opnieuw zullen opdraaien voor de factuur.”

De federale regering heeft zich geëngageerd om het defensiebudget te verhogen tot 2% van het bbp – een noodzakelijke inspanning om onze NAVO-verplichtingen na te komen en onze veiligheid te garanderen. “Wij steunen die ambitie. Maar in plaats van keuzes te maken en te hervormen rekent de regering voor dit jaar op eenmalige maatregelen, lucky shots en zowat de hele winst van Belfius.”

Seuntjens lichtte vanochtend alvast een tipje van de sluier. Voor de toekomstige financiering van de extra uitgaven in defensie kijkt de regering naar belastingverhogingen, onder het mom van ‘de sterkste schouders’ die de factuur zullen moeten betalen. Dat is geen hervormingsbeleid, dat is uitstellen en doorschuiven,” aldus Bertrand. “En dat blijkt ook uit de cijfers want wat zien we vandaag? Een extra begrotingstekort van 7,4 miljard euro na nauwelijks 10 weken Regering-De Wever.”

Hervormingen zijn nochans absoluut nodig. Zo stelt Open Vld bijvoorbeeld al langer voor om te kijken naar de gezondheidszorg. “Volgens alle internationale rapporten is onze zorg 20 tot 30% duurder dan in landen met een vergelijkbare kwaliteit. Er is overconsumptie en verspilling en dan kunnen we ons niet meer permitteren: dit gaat over vele miljarden per jaar. Maar de socialisten weigeren elk debat daarover en zoeken hun toevlucht liever in extra belastingen. Ook de afschaffing van het SWT – het vroegere brugpensioen – is uitgesteld en er worden tal van uitzonderingen voorzien bij de beperking van de werkloosheid in de tijd.”

Bertrand betreurt het totaal gebrek aan transparantie: “Wat we weten over het Paasakkoord, komt uit de kranten. Er is geen officiële communicatie noch zijn er teksten beschikbaar voor het parlement. Maar over wie de rekening zal betalen, is blijkbaar wel al een deal: wie werkt, spaart en onderneemt zal er opnieuw voor opdraaien.”